- Θηβαΐς
- I
Νομός της Αιγύπτου κατά την αρχαιότητα, στο νότιο μέρος της, με πρωτεύουσα τις αρχαίες Θήβες. Στους πρώτους χριστιανικούς αιώνες η περιοχή έγινε το καταφύγιο πολλών χριστιανών, που καταδιώκονταν για δογματικούς λόγους. Εκεί αφοσιώθηκαν στον ασκητισμό, ιδρύοντας μοναστήρια και εκκλησίες.IIΠοίημα του επικού κύκλου, αποτελούμενο από περίπου 7.000 στίχους. Πραγματεύεται τη φιλονικία του Ετεοκλή και του Πολυνείκη, την εκστρατεία του βασιλιά του Άργους, Αδράστου, εναντίον της Θήβας, τη μονομαχία και τον θάνατο των δύο αδελφών και την ήττα των επιδρομέων. Κύριο πρόσωπο του ποιήματος είναι ο μάντης Αμφιάραος, γαμπρός του Αδράστου, τον οποίο σχίστηκε η γη και τον κατάπιε μετά την ήττα, στις όχθες του Ισμηνού ποταμού, κοντά στον Ωρωπό. Είναι άγνωστος ο χρόνος γραφής του έπους αυτού, όπως και ο ποιητής του. Όπως τα περισσότερα από τα κυκλικά έπη, η Θ. αποδόθηκε στον Όμηρο, ενώ ο Παυσανίας την κατατάσσει αμέσως μετά τα ομηρικά έπη. Τα αποσπάσματα της Θ. που διασώθηκαν εκδόθηκαν μαζί με αποσπάσματα άλλων επικών.Με τον ίδιο τίτλο υπάρχει και ένα έργο που έγραψε ο επικός ποιητής Αντίμαχος ο Κολοφώνιος, στο τέλος του 5ου αι. π.Χ.* * *Θηβαΐς, -ίδος ἡ (ΑΜ) [Θήβαι]1. η ευρύτερη περιοχή τών Θηβών τής Αιγύπτου2. τίτλος ποιήματος τού επικού κύκλου με θέμα την πολιορκία τών Θηβών από τους Επτά.
Dictionary of Greek. 2013.